perspektif

evet gözlerimle gördüm ordaydı ...

onunla ilk karşılaşmamız da orta okuldaydım, küçük bir kız çocuğu

resim dersimizde sevgili öğretmenimiz pastel boya eşliğinde göstermişti onu kimimiz çok

etkilendik kimimizin beyin soğancığındaki problemlerden dolayı algılayamadı

ilerleyen haftalarda her resim dersinde bir kez daha karşılaştık kimilerimiz evdede onunla olmak

istediler

kimilerimizin hiç resim dosyası olmadı ...

günler böyle geçip gitti...

orta okul dan mezun olduk lisede tekrar karşılaştık onunla haftada birgün bile olsa onu görmek

kimilerimizin çok hoşuna gitmişti

kimilerimizinse hiç resim dosyası olmadı...

günler böyle geçip gitti üniversite ye geldik

kimimiz hiç gelemedi ...

düne kadar bilmezdim metro da sessizce durup beklediğini okullarda artık çalışamaz olmuş

küresel krizle birlikte kaybolan sanat a saygı ona bir darbe daha vurmuş

çok iş aramış kimse yüzünde bakmamış özelllikle o hiç resim dosyası olmayanlar kapıları bir bir

kapatmışlar yüzüne....

son çare olarak kpss ye girmiş hakettiği değeri görmesede artık bir işi var

hemde memuriyet bir aylığı var gece gündüz kalabileceği yeri yurdu var....

persfektifi gördüm izmir metrosunda devlete sırtını dayamış kaderine ağlıyordu .....